Werkstede Arcloza - Sinds 3 generaties

Kunstwerken

"Sinds 3 generaties bieden wij een assortiment kunstwerken aan van diverse kunstenaars. Lees meer over enkele technieken zoals etsen, graveren, lithografie en onze kunstenaars Romain Malfliet, Hebbelinck, Remi Geens en Tinne Vereeck"

Ets, de diepdruk

De ets behoort zoals de gravure tot de grafische kunst en resulteert tot de familie van de diepdruk. In de periode van het ontstaan van de gravure ontdekte men dat metaal reageerde met een zuur of een base en zodoende het metaal aantastte. Hieruit ontstond de etstechniek, die ook steeds meer gebruikt werd in de boekdrukkunst. De tekening wordt in spiegelbeeld rechtstreeks in het materiaal gebeiteld.


Deze techniek werd door kunstenaars zoals Rembrandt, Dürer, Ensor en vele andere uitgeoefend. Jules de Bruycker, Walter Vaes, Piron, Apol... behoren tot onze bekendste etsers.


Romain Malfliet, welke zijn opleiding van J. de Bruycker en W. Vaes te danken heeft, behoort met zekerheid tot één van de meest speelse etsers van de 20ste eeuw. Romain Malfliet geboren in 1910 werd al snel de huisetser van mijn grootouders, deze traditie werd tot op heden behouden en zo beschikken wij nog steeds over een uitgebreide keuze van Romain Malfliet's werken.


Roger Hebbelinck (1910) en zoon Francis bezitten een zeer international oeuvre en zijn voornamelijk bekend voor hun kleuretsen naar Valerius De Saedeleer en typische Vlaamse hoekjes.


Van beide kunstenaars kunnen wij u een grote diversiteit van kunstdrukken aanbieden.

Werkwijze van het etsen

Als basismateriaal voor etsen wordt een koper-, zink-, of aluminiumplaat gebruikt. De etsplaatoppervlakte wordt behandeld met twee harde, zuurbestendige producten. Een ‘was’ op het werkoppervlak en ‘vernis” op de achterkant, de zogenaamde etsgrond.


Met een stompe stalen naald wordt de tekening in spiegelbeeld op de etsplaat gekrast, welke voor een zeer spontane en expressieve lijnvoering zorgt. Hierbij moet men duidelijk stellen dat er niet ‘in’ het materiaal wordt gekrast, enkel ‘in de etsgrond-waslaag’. Daarna wordt de plaat in een zuurbad gedompeld, een ambachtelijk scheikundig proces. De weg gekraste lijnen worden door het zuur weggeëtst. Het inbijten van het zuur op de plaat geeft het ontstaan van lijnen in het metaal. De diepte van de lijnen verandert naargelang de sterkte en tijdsduur van het zuurbad. Hoe dieper de geëtste lijn, hoe donkerder de afdruk. Door lijnen dichter bij elkaar te krassen kan men donkere vlekken creëren. Hoe meer er zich gekraste lijnen op de plaat bevinden, hoe donkerder de afdruk.


De etsplaat wordt nu gereinigd en de etsgrond wordt aldus verwijderd. De etsplaat is nu blank en vertoont de geëtste tekening. De plaat wordt met inkt bedekt en met de handpalm verdeeld. Op de vlakke delen wordt de inkt voorzichtig weggehaald, de bedoeling ligt erin om enkel de lijnen te voorzien van inkt. Op vlakke delen geeft de zwarte inkt een grijstonige achtergrond op het werk en kan een andere creatie tot stand brengen. De ingeënte plaat wordt bedekt met een bevochtigd, absorberend blad papier. De diepdrukpers laat geïnkte lijnen in het papier dringen. Door deze druk worden de randen van de etsplaat in het papier gedrukt wat een typisch uitzicht weergeeft van de manueel afgedrukte diepdruk techniek. Na het drogen blijft de kunstenaar nog enkel het nummeren en handtekenen van zijn kunstwerk.


De kleurets kent dezelfde bewerkingen als de zwart-wit ets. Hier worden de kleuren elk afzonderlijk met de vinger op de etsplaat aangebracht. Na een proefdruk kan de kunstenaar beslissen of hij correcties aan zijn etsplaat wenst door te voeren, hierdoor ontstaat de nummering van 1ste staat, 2de staat, ... . Het etsen is sterk geëvolueerd in de Renaissance. In de 15de eeuw werd deze vorm van beeldende kunst veelvuldig uitgeoefend door de grote kunstenaars. Ook vandaag nog ligt het artistieke werk in de handen van de kunstenaar; de voorbereidende schetsen, het graveren met de chemische behandeling tot het afdrukken. Originele etsen worden gedrukt op een drukpers, de etsplaat wordt voor elk exemplaar telkens opnieuw geïnkt en zorgt steeds voor een volwaardig kunstwerk.

De etser Romain Malfliet

Geboren te Sint Niklaas op 17 mei 1910 en overleden in juli 2006, kreeg zijn opleiding vooral aan het Hoger Instituut te Antwerpen bij grote figuren als Walter Vaes en Jules de Bruycker. Hij was lid van de kunstkring “Pictura”, nam geregeld deel aan de tentoonstellingen van de beroemde “Gravure originale Belge” en is lid van de Koninklijke Wase Kunstkring. Jarenlang was hij de gewaardeerde leraar Grafiek aan de Stedelijke Akademie te Sint Niklaas. R. Malfliet is een vakman in de bijna Middeleeuwse zin van het woord. Hij ziet scherp, registreert op de koperplaat wat hij mooi, verrassend, waardevol vindt.


Ook drukken doet hij met de liefde en de zwier van de echte vakman: hij kent alle geheimen van het metier. Maar er is meer: hij is kunstenaar. De warmte van zijn gemoed, het rake van zijn visie, de virtuositeit van zijn hand scheppen een eigen onvergankelijke wereld van schoonheid. Een lang leven lang reeds schept hij een weergaloos oeuvre : etsen, akwatinten, droge naald aquarel en olieverf. Vooral zijn etsen zijn voor velen in Vlaanderen EN in de wereld een dierbaar bezit. Hij schetst en etst wat hem dierbaar is : de schoonheid van een pleintje, een huis, een kerk – wie kent zijn schitterende kathedralen niet ? De rust van een landschap, het vertrouwde gebaar van boer en ambachtsman, de gewone mens in zijn dagelijkse doen. Veel in dit land is veranderd sinds Romain Malfliet begon te etsen. Vele gebruiken, gewoonten en gebaren zijn vergeten, verloren gegaan. Veel van ons architecturaal erfgoed is verdwenen, afgebroken, vernieuwd. De steden hebben niet meer dat menselijke gezellige, het landschap is niet meer zo zuiver, zo ongerept.

De familie Hebbelinck

Roger Hebbelinck, geboren te Brussel op 12 augustus 1912

Hij studeerde aan de Academie van Fijne Kunsten te Brussel waar hij de eerste prijs bekwam voor het ontwerp van antieke figuren en de eerste prijs voor de landschappen. In de volgende twee jaren studeerde hij verder met de kopergravure aan de werkplaatsen van de schilder-graveerder Van Santen. In 1932 stichtte hij zijn eigen graveer en drukkunst atelier. Hij graveerde en drukte vele werken van Marie Laurencin, Valerius De Saedeleer, Langaskens, Is Van Mens, Pierre Paulus, Saverijs, Van Paemel etc. Hij illustreerde boeken, de bekende “Les Villages illusoires” inbegrepen door de grote Belgische dichter Emile Verhaeren en “L’homme à la branche” door E.E. Terwagne. Tevens had hij ook interesse voor de film. Hij maakte een aantal films o.a. “La Naissance d’une Eau-Forte” die de Grand Prix won voor de beste documentaire op het Film Festival van Cannes in 1954. “Progrès techniques en apidologie” won de prijs in Rome in 1958. Met zijn vriend, de beeldhouwer E. Salu, filmde hij, met exclusieve rechten, de “Construction de l’Atomium” de hoofdattractie van de Brusselse Wereldtentoonstelling in 1958. Dit werk won een prijs datzelfde jaar op het Belgisch Filmfestival in Antwerpen. Tevreden met zijn succes in de velden van de gravure, illustratie en film, gooide Roger Hebbelinck zich met hetzelfde enthousiasme in het olie- en waterverf schilderen, waarin hij één van de beste werd van zijn generatie. Zijn tentoonstellingen in België en Parijs getuigden van zijn talenten, de “Terre Latine” en Société Nationale des Beaux-arts tentoonstellingen waren van bijzondere aard. In 1975 maakte hij een originele ets voor de 25-jarige verjaardag van het Franse Service Toerisme en maakte een programma voor het persgala in Brussel. In het verloop van zijn carrière heeft hij honderden etsen gemaakt in zijn eigen atelier en wereldwijd met veel erkenning verspreid.


Francis Hebbelinck, geboren te Brussel op 24 juni 1947

Hij was ingeleid in de wereld van het ontwerp op zeer jonge leeftijd, en woonde lessen bij die gegeven werden door de beeldhouwer en ontwerper A. Willequet. Na de middelbare school studeerde hij verder in sociale wetenschappen, terwijl hij zijn technieken in ontwerp en waterverf perfectioneerde en begon met olieschilderen op panelen. Hij volgde ook cursussen aan het Centrum van Decoratieve Kunst in Brussel. In 1971 besloot hij om zich uitsluitend te wijden aan de graveerkunst en de drukkunst. Hij bracht twee jaar als drukker van kopergravure door in het atelier van zijn vader, van wie hij ook de technieken leerde van het graveren op metaal : graveernaald(stift), droge-naald ets, aquatinta etc. In 1977 nam hij het management over van de workshops opgericht door zijn vader, sedert welke tijd hij etsen van uitstekende kwaliteit maakte. Aan de basis van een idee van “Creative Strategies”, creëerde hij een originele ets voor Mobil Polymers Ltd., om het Internationaal congres van de firma in 1984 aan te geven. Op verzoek van Sumitomo Benelux s.a., werden verschillende van zijn werken voorgesteld aan een publiek van Japanese professionelen in Tokio, Niqata en Sendai in 1986. De originele etsen van Francis Hebbelinck, dewelke het resultaat zijn van een lange artistieke traditie, veroverden voortdurend de aandacht van een goed ingelicht publiek dat hun technische expertise waardeert, en een betovering geboren uit een fijne balans en gevoeligheid. De werken van Francis Hebbelinck zijn beschikbaar in 3 continenten.

De gravure

De gravure behoort tot de grafische kunst en behoort tot de familie van de diepdruk. Deze techniek kent zijn oorsprong rond 1400 vanuit de wapensmederij in Europa. De wapensmeden brachten met scherpe beitels versieringen in harnassen en wapens aan. De gravure werd opgevuld met een zwart email, niéllo, en er werd een nat vel papier overheen gelegd. De niéllo trok voor een deel in het papier en zo ontstond een afdruk in spiegelbeeld van de gemaakte gravure. Deze afdruk werd slechts voor één doel gebruikt : ze fungeerde als staalkaart voor het vakmanschap van de wapensmid. Dergelijke afdrukken vormden goed reclamemateriaal om nieuwe klanten te trekken.


De gravure veroverde al snel haar plaats binnen de beeldende kunst. Het voordeel van deze reproductietechniek was dat zij in een hoge oplage kon worden gedrukt. Door de oplage was de gravure aanzienlijk goedkoper dan een schilderij. Mensen die niet het geld hadden een schilderij te kopen kregen de mogelijkheid het huis te versieren. De twee eerste gedateerde gravuren (1398) zijn te vinden in het museum te Colmar, Frankrijk. Het graveren in koper bleef heel lang de voornaamste reproductietechniek in heel Europa. De bloeitijd van deze techniek viel in de Nederlanden in de 16de en de 17de eeuw. Toch won het etsen meer veld. Rembrandt en Seghers zijn de grootste en meest bekende etsers uit de 17de eeuw.

Werkwijze van het graveren

De druktechnieken worden in 4 verschillende categorieën onderverdeeld, nl. de hoogdruk, de vlakdruk, de doordruk en de diepdruk. De gravure behoort tot de familie van de diepdruk.


De gravure is de voorganger van de ets. Ze wordt gemaakt op een metalen plaat (koper, staal of zink). De meest gekende zijn de gravuren vervaardigd op een koperen plaat. Met scherpe beitels (burijn) gaat de kunstenaar rechtstreeks in de metalen plaat de tekening uitsteken. Deze direkte methode (rechtstreeks op de metalen plaat) zorgt voor een scherpe lijnvoering. De tekening wordt in spiegelbeeld op de metalen plaat aangebracht. Om te voorkomen dat de graveur zich zou verwonden wordt de plaat op een met zand gevulde zak gelegd. Door bij bochten de plaat te draaien kan de graveur van zich af blijven steken. Als de tekening klaar is wordt de metalen plaat met inkt (op basis van olie) ingesmeerd. De inkt vloeit in de dieper liggende lijnen (tekening). Op de metalen plaat wordt een bevochtigd papier gelegd en door 2 walsen gedraaid. De tekening verschijnt in 180° op het papier. Na het drogen kan de gravure nog met aquarelverf worden ingekleurd.

Lithografie, eglomisé, aquarel en pastel

Onze collectie omvat een reeks werken in verschillende technieken van o.a. kunstenaars als Daniel Winkelmans, Staf Wesenbeek, Nand De Pondt, Remi Geens e.a.

Werkwijze van de lithografie

De vlakdruk behoort tot de oppervlakte methode waarbij de tekening via een niet absorberende plaat wordt afgedrukt. De tekening wordt uitgevoerd in vetsubstantie en neemt de inkt op, het overige –onbewerkte- gedeelte gaat op basis van waterbehandeling de inkt afstoten. Vlakdrukken zoals lithografie, en zeefdrukken bieden de mogelijkheid tot meerdere afdrukken.


“litho” & “grafie” verwoordt zich uit het Grieks als “steen” & “schrijven” en baseert zich op het procédé van de natuurlijke afstotende werking van olie en water. De tekening wordt direct met een was/vetkrijt op een kalksteen, een zinken- of aluminium plaat of op autografisch papier getekend. De steen wordt met een Arabische gom behandeld zodat op de onbewerkte vlakken de poriën van de steen gevuld worden en de tekening gefixeerd wordt. Het geheel gaat men met water bestrijken, de onbewerkte vlakken worden bevochtigd en de tekening blijft droog (was/vet stoot water af). De tekening wordt nu met inkt ingestreken en het papier wordt erop gelegd. De inkt, welke op basis van olie is samengesteld, gaat de tekening op het papier afdrukken. Eens de oplage voltooid is, worden de drukplaten gekrast zodat ze niet meer kunnen gebruikt worden. Tijdens de eerste afdrukken beoordeelt de kunstenaar of het resultaat bevredigend is, zoniet brengt hij de nodige veranderingen aan waarbij de vorige exemplaren de vermelding E.A. “épreuve d’artiste” verkrijgen. Deze exemplaren zijn meestal voor de kunstenaar voorbehouden. Er zijn verschillende methoden om een tekening op een steen over te brengen.


De lithografie werd ontdekt op het einde van de 18de eeuw.

Remi Geens

Remi is geboren in Sint Katelijne Waver in 1944. In 1966 studeerde hij af als jongste architect ooit. In 1969 richtte hij zijn eigen architectenbureau op. In zijn jeugdjaren was Remi al door de kunst gepassioneerd en volgde hij avondonderwijs aan de Stedelijke Academie te Mechelen. In 1970 ruilde hij zijn architectenpen in voor zijn grote liefde: ‘de kunst’ en begon les te geven aan de academie van Lier. Daar doceerde Remi aan de kunsthumaniora van 1970 tot 2000. Remi is gespecialiseerd in aquarel en pasteltechniek en zijn werken vinden we terug in openbaar en privé bezit. Mooie landschappen, prachtige sfeerbeelden, composities geeft hij weer met een briljant kleur- en lichtgebruik, zijn bouwkundige ervaring zorgt voor een spectaculair perspectief. Met zijn virtuoze schilderstechniek verbaast hij elke toeschouwer steeds opnieuw. Remi is constant op zoek naar perfectie, wat hij zeker benadert.

Tine Vereeck

Tinne is geboren in Antwerpen in 1964. Zwerven en onderduiken in bevolkingsgroepen typeert haar levensloop, zoeken naar zichzelf en haar plaats typeert haar kunstenaarsbestaan. Haar missie is ‘creare’ (scheppen in het latijn), positieve kunst brengen die mensen beroert. Als jong meisje was zij gefascineerd door kunst en voelde zich vooral thuis in de tekenacademie. Op 18 jarige leeftijd studeerde zij grafiek, zeefdruk, aquarel en zijdeschilderen, maar sedert een twintigtal jaar is de liefde voor olieverf het grootst. Tinne’s concept om die missie te vervullen ligt in het samenbrengen van de realiteit en haar eigen fantasie. De aanzet is haar observatie van de wereld. Tinne zegt: “Je kan mijn werk fantasy-art noemen, decoratieve kunst, zolang het maar positief bijdraagt.”


Meer informatie hierover verstrekken wij u graag in onze zaak.